مرد
کروات فوتبال ایران پس از 17 سال حضور در ایران می گوید پس از بازنشستگی
قطعا از ایران می روم تا در کرواسی به خانواده و نوه هایم برسم!
به گزارش
"ورزش سه"، وینکو بگوویچ را می توان یکی از باثبات ترین مربیانی دانست که
در تاریخ فوتبال ایران به مربیگری پرداخته است. وینکو در 17 سال حضور خود
در ایران روی نیمکت 11 تیم نشسته است و در آخرین عملکرد خود نیز به همراه
تیم گل گهر سیرجان موفق شد به عنوان بهترین تیم لیگ دسته اول راهی لیگ برتر
شود.
با حرف های جذاب و البته جدید وینکو بگوویچ همراه "ورزش سه" باشید:
مهم این بود که بدون زد و بند لیگ برتری شدیم
قبل از این که من وارد باشگاه گل گهر شوم
همیشه این تیم سعی می کرد در همان لیگ یک باقی بماند. اما همزمان با آمدن
من مدیریت جدید هم روی کار آمد و همکاری بسیاری برای لیگ برتری شدن این تیم
آغاز شد. در سال اولی که من آمدم تنها با اختلاف یک امتیاز نتوانستیم به
لیگ برتر صعود کنیم و به جای ما تیم پارس جنوبی جم به لیگ برتر صعود کرد.
در سال دومی که در این تیم حضور داشتم هم متاسفانه برخی مشکلات حاشیه ای
خارج از تیم به وجود آمد اما در سومین سال با زیرساخت های خوبی که به وجود
آمده بود توانستیم نتایج فوق العاده ای به دست بیاوریم. ما با تیم دوم 4
امتیاز و با تیم سوم نیز 10 امتیاز فاصله داشتیم و جدا از این ها بازی های
بسیار با کیفیتی نیز ارائه دادیم. مهمتر از همه صعود ما به لیگ برتر بدون
هیچ حاشیه و زد و بندی بود. باید به فدراسیون فوتبال ایران بابت صعود این
دو تیم به لیگ برتر تبریک بگویم. تیم هایی که بدون هیچ مشکل و حاشیه ای
توانستند لیگ برتری شوند. بابت این هم باید از همه هواداران و مردم سیرجان
برای همه حمایت هایشان و از مدیران شرکت گل گهر و مسئولان باشگاه و همینطور
شهر سیرجان تشکر کنم.
باید با فرمول پدیده پیش برویم
صددرصد در ابتدا برای ما این مهم است که
در لیگ برتر بمانیم. بهرحال تمام باشگاه هایی که به لیگ برتر صعود می کنند
اولین هدف شان این است که در لیگ برتر بمانند. ما نیازمند سازماندهی‌هایی
در باشگاه مان هستیم و باید زیرساخت های بهتری فراهم کنیم و بعد از انجام
دادن این ها می توانیم به دنبال اهداف مهمتری باشیم. در این باره باید از
تیم پدیده نام ببرم. پدیده سال ها پس از حضور در لیگ برتر، بالاخره
توانستند به جایی برسند که هم نتایج خوبی به دست آوردند و هم بازی های فوق
العاده ای به نمایش بگذارند و به همین دلیل باید به شاگرد قدیمی خودم یعنی
یحیی گل محمدی تبریک بگویم که توانسته این تیم را به شرایط بسیار خوب فعلی
برساند. ما در باشگاه گل گهر هم باید به همین شرایط برسیم. قطعا اگر
بتوانیم نتایج خوبی بگیریم هیچ کس از سیرجانی ها شادتر نخواهد بود.
هرگز فکر نمی کردم جایی غیر از کرواسی دوام بیاورم
هرگز فکر نمی کردم که خارج از کشور خودم
اینقدر دوام بیاورم. من هفده سال است که در ایران هستم و بسیار زیاد اینجا
را دوست دارم. همیشه به دنبال این هستم که بتوانم به فوتبال این کشور کنم و
تاکنون هر کاری هم از دستم برآمده دریغ نکردم. زمانی که من در لیگ برتر
حضور داشتم همیشه تیم هایم جز پنج تیم اول جدول بودند اما تنها چیزی که
برای من مهم بوده است که بتوانم برای فوتبال ایران و خصوصا تیم ملی تاثیر
گذار باشم.
به خودم می بالم 17 بازیکن به تیم ملی دادم
تاثیرگذار بودنم با معرفی 16، 17 بازیکنی
که در سال های حضورم و از تیم های مختلف به تیم ملی رسانده ام تا حدودی
ممکن شده است. واقعا خوشحالم و به این موضوع می بالم، وقتی من وریا غفوری،
خسرو حیدری، مرتضی تبریزی و اگر بخواهیم عقب تر برویم بداوی، کعبی، مبعلی،
میرزاپور، سلیمانی و ... را می بینم خیالم راحت می شود که تا در حد توانم
توانسته ام به هدفم در فوتبال ایران برسم. کاری که من برای فوتبال ایران
کردم و بازیکنانی که به چرخه فوتبالیست های ملی پوش اضافه کردم یک واقعیت
است که کسی نمی تواند آن را منکر شود.
وقتی به کرواسی می روم می فهمم در ایران خواهان دارم
نکته دیگری که برای من خیلی مهم است این است که من تاکنون با هیچ
مدیربرنامه ای همکاری نکردم که بخواهیم بازیکنی از او بگیرم و وارد تیم
کنم. همیشه هر باشگاهی که رفته ام آنها من را می خواستند نه اینکه بخواهم
به زور یک واسطه به باشگاهی بروم. کسانی که فوتبال را می فهمند خودشان با
من تماس گرفتند و گفتند با آنها همکاری کنم نه اینکه بخواهیم با فشار
مدیربرنامه ای خودم را وارد تیمی کنم. شاید کسانی عصبانی شوند که چرا
بگوویچ این همه سال ها در ایران بوده و مربی تیم های مختلفی شده است اما
وقتی من به کشور کرواسی بر می گردم و با من تماس می گیرند که برگرد به
عنوان سرمربی تیم ما همکاری کن نشان می دهد خیلی ها در فوتبال ایران قدردان
کارهایی که من می کنم هستند و به همین دلیل از من می خواهند به تیم شان
بروم و این برای من باعث افتخار است.
بعد از بازنشستگی حتما از ایران می روم!
به غیر از ایران، حتما من از لیگ کرواسی
هم پیشنهاد برای کار داشته و دارم. نه فقط از کرواسی بلکه هر سال من از
کشورهای دیگر هم پیشنهاد برای همکاری داشتم. وقتی من تصمیمی می گیریم و
بخواهم جایی بمانم می مانم و الان می توانم بگویم به پایان کار مربیگری
نزدیک شدم و می خواهم مربیگری را در ایران به پایان برسانم و مطمئنا پس از
خروجم از ایران، از این کشور به عنوان وطن دوم خودم نام می برم. (او در این
لحظه در پاسخ به سوال مجری که پرسیده بود در صورتی که کار مربیگری را به
پایان برساند اصلا از ایران خواهید رفت یا خیر ؟ با خنده گفت بله قطعا!)
خانواده من، فرزندانم و نوه هایم همه منتظر من در کرواسی هستند.
فوتبال امارات با ایران فاصله بسیار زیادی داشت
وقتی در پرسپولیس مربیگری می کردم یک
پیشنهاد از الوصل به دست من رسید و به همین دلیل دوست داشتم به آنجا هم سری
بزنم و ببینم فوتبال امارات به چه ترتیبی خواهد بود اما خب فوتبال امارات
هنوز به شرایط فعلی نرسیده بود. من از پرسپولیسی که هشتاد هزار نفر وارد
ورزشگاه می شدند به جایی رفته بودم که به زور هزار نفر روی سکوها قرار می
گرفتند. البته یک سال و نیم حضور من در امارات شرایط خوبی برای من بود اما
تفاوت بسیاری با فوتبال و لیگ ایران بود.
چیزهای زیادی از پروین و پورحیدری و حجازی به بلاژ گفتم
زمانی که بلاژوویچ وارد ایران شد برانکو
دستیار وی بود و یک سال و نیم نیز از حضور من در ایران می گذشت. بلاژ از من
خواست که نظرم را راجع به تیم ملی و فوتبال ایران بگویم. در آن زمان مرحوم
پورحیدری سرمربی استقلال، علی پروین سرمربی پرسپولیس و ناصر حجازی نیز
سرمربی تیم ذوب آهن اصفهان بود. من از این مربیان، از این تیم ها و شرایط
فوتبال ایران چیزهای زیادی به او گفتم. من لیستی که نظر شخصی خود بود را به
او دادم. لیستی که نفراتی همچون، پیروانی، هاشمی نسب، رهبری فرد، میناوند،
دایی، باقری، استیلی، عزیزی، بختیاری زاده، زرینچه، کریمی، مهدوی کیا و
... به او دادم و نظر شخصی خودم را هم به او گفتم و دیدیم که بعدا از این
بازیکنان هم خیلی زیاد استفاده شد.
کسی نمی داند اما یحیی و رحمان را من فیکس تیم ملی کردم
نکته ای مهمی که در این رابطه است و
تقریبا کسی آن را نمی داند من به بلاژ پیشنهاد دادم که از یحیی گل محمدی و
رحمان رضایی استفاده کند. این در حالی بود که مدافعانی همچون پیروانی،
هاشمی نسب، رهبری فرد، سهراب بختیاری زاده و ... از این دو بازیکن برای
حضور در تیم ملی جلوتر بودند. من به او گفتم این دو مدافع می توانند کاملا
به درد فوتبال ایران بخورند. در آن زمان یحیی در فولاد و رحمان هم در ذوب
آهن بودند. بعد از آن دیگر خود چیرو انتخاب کرد.
بازیکنانی به برانکو گفتم که اصلا فولادی نبودند
وقتی چیرو از ایران خارج شد برانکو به جای
او سرمربی تیم ملی ایران شد و او نیز از من مشاوره خواست. من هم با توجه
به شرایط روز فوتبال ایران مشورت هایم را به او دادم و درباره بازیکنان نیز
با توجه به آنچه در فوتبال روز اتفاق می افتاد پیشنهاداتی که درباره
بازیکنانی مانند کاظمیان، برهانی، رحمتی، سیدعباسی، نیکبخت، بیاتی نیا،
نصرتی، زارع و ... را به برانکو پیشنهاد دادم و گفتم این ها کیفیت بالایی
دارند و می توانید عملکرد آنها را نیز ببینید. البته باید بگویم هیچکدام از
این بازیکنان در تیم من هم نبودند که بخواهم بگویم فقط از تیم خودم بازیکن
معرفی کردم.
